‘Buiten je comfort zone treden’, in welke vacature voor young professionals is het niet terug te vinden? En het liefst ook nog: ‘houd jij ervan om buiten je comfort zone te gaan, dan zoeken wij jou’. Als ik dat lees, denk ik steevast ‘nee’. Wie houdt daar nou écht van? Iets doen waar je je helemaal niet comfortabel bij voelt, doodeng vindt of misschien niet eens echt leuk vindt. Is dat niet gewoon tegennatuurlijk?
Heel veel mensen zijn dat met mij oneens. Internet staat vol met inspirerende quotes over de ‘comfort zone’ en de kracht van het daarbuiten treden. Waar ik dus vaak sceptisch over dacht. Het leek mij meer een soort trend. Even een paar voorbeelden:
“True self-discovery begins where your comfort zone ends.” (Adam Braun)
“Do one thing every day that scares you.” (Eleanor Roosevelt)
“Life begins at the end of your comfort zone.” (Neale Donald Walsch)
Ik voel me vaak heerlijk comfortabel bij duidelijkheid (Vacature: Houd je van duidelijkheid? Ik: JA!), structuur en heldere verwachtingen. Weten wat je aan elkaar hebt en duidelijk hebben wat je zelf gaat doen vind ik fijn. Totdat ik een half jaar geleden begon met mijn traineeship… Ik belandde in een organisatie waar lang niet alles duidelijk is, er geen vast kantoor is, er super veel mogelijkheden zijn en verwachtingen niet echt gemanaged worden. Ik werd daar onrustig van. Chaotisch. Wilde overzicht houden, maar dat lukte niet. Ik was buiten mijn comfort zone beland.
En het gekke is dat ik dat na een tijdje leuk ben gaan vinden. Waar ik in het begin nog zocht naar houvast besef ik nu dat dat soms nou eenmaal niet mogelijk is. Dat het vaak juist extra leerzaam is als je in het diepe gegooid wordt, iets maar gewoon moet gaan doen of oplossen. Juist dat geeft nieuwe inzichten in jezelf en wat je kunt. Het is me al vaker verteld, maar nu ervaar ik ook daadwerkelijk dat ik er energie van krijg als het uitstapje buiten mijn comfortzone weer geslaagd is. Een beetje hetzelfde gevoel als toen mijn skileraar na vier dagen ski-les tegen me zei dat ik wel van een zwarte piste kon. Bovenaan de berg dacht ik ‘NO WAY!’, maar ik moest wel, want de leraar was al vertrokken. Met hier en daar een knikkend knietje kwam ik goed naar beneden en was ik extra blij dat het was gelukt.
Ik kan me dus inmiddels wel vinden in quotes als “Coming out of your comfort zone is tough in the beginning, chaotic in the middle, and awesome in the end… because in the end, it shows you a whole new world.” (Manoj Arora)
Het lijkt me belangrijk om tussendoor ook trouw te blijven aan je eigen comfort zone. Niemand wordt écht gelukkig van 100% buiten de comfort zone leven. Maar zo nu en dan zorgt het voor een extra boost en plezier. Sommige clichés zijn nu eenmaal waar. Of je je daar nou comfortabel bij voelt of niet.
