Ik was al een klein jaar werkzaam bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) toen ik in juni 2020 door mijn manager werd benaderd of ik deel wilde nemen aan het Nationaal Energietraineeship. Daar had ik nog nooit van gehoord, maar na een gesprek met Jacob was ik gelijk enthousiast. Het leek mij leuk meer te leren over alle belangen in de Energietransitie en was blij de kennis uit mijn studie (Energy Science aan de UU) weer breed in te kunnen zetten. Met mijn huidige werkzaamheden binnen het duurzame mobiliteitsdomein werk ik immers slechts aan een klein gedeelte van de enorme energietransitie-puzzel.
START TRAINEESHIP
In oktober startte het Traineeship vervolgens echt. In sneltreinvaart leerde ik de medetrainees en hun organisaties kennen en volgde ik de eerste paar trainingen. Een maand later kreeg ik de vraag of ik een project aan zou kunnen dragen voor de eerste projectperiode. Daarmee zou ik automatisch projectleider worden. Iets dat ik in mijn korte carrière uiteraard nog nooit was geweest. Na een rondvraag langs mijn collega’s volgde een leuk projectidee: het onderzoeken van de samenhang tussen het energie- en mobiliteitsnetwerk in Amsterdam.
PROJECTPERIODE
Samen met drie medetrainees ging ik aan het einde van 2020 aan de slag. De eerste projectdagen herinner ik mij vooral als een tikkeltje chaotisch. De opdracht was voor mij nog niet helemaal duidelijk, laat staan voor mijn groepsgenoten en ook had ik geen idee wat een projectleider precies moest doen. Na een tijdje kreeg ik echter steeds meer plezier in mijn rol. Ik bedacht van tevoren wat ik op een projectdag wilde bereiken, had een duidelijk einddoel voor ogen en probeerde mijn groepsgenoten zo veel mogelijk te leren over het duurzame mobiliteitsdomein. In april presenteerden wij vol trots onze resultaten op het online kennisfestival.
NIEUWE UITDAGING
Net voor de zomer van 2021 werd ik door het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, waar RVO veel opdrachten voor uitvoert, gevraagd om projectleider te worden voor een subsidie voor emissie loze vrachtauto’s. Ik ben geen Pippi Langkous en twijfelde dus of deze uitdaging niet te hoog gegrepen was. Tot dat ik mij bedacht dat ‘ik heb het nog nooit gedaan’ helemaal niet van toepassing was. Het half jaar daarvoor had ik immers al geoefend als projectleider.
Vol goede moed ging ik daarom aan de slag als projectleider AanZET (Aanschafsubsidie Zero Emissie Trucks). Al snel kwam ik tot de conclusie dat projectleider voor het Traineeship of voor het Ministerie twee verschillende werelden zijn. Waar bij het Traineeship tijd was om gezamenlijk de precieze opdracht uit te vogelen, moest hier gelijk resultaat geboekt worden en was er een strakke planning. Ik kreeg gelukkig voldoende tips aangereikt van mijn ervaren collega’s en groeide snel in mijn rol.
Van een onwennige voorzitter tijdens het eerste teamoverleg, naar iemand die alle ins- en outs van de subsidie kent. Zo blijkt maar weer, oefening baart kunst! De subsidieregeling bevindt zich inmiddels in de Internetconsultatie en daarmee liggen we op schema. Aan het einde van dit jaar hoop ik dat de eerste gesubsidieerde, emissieloze vrachtwagen op de Nederlandse weg zal rijden.
