De context van mijn detachering
De AFM heeft momenteel een leidende rol binnen het International Forum of Independent Audit Regulators (IFIAR), het wereldwijde samenwerkingsverband van toezichthouders op accountantsorganisaties. Janine van Diggelen, Hoofd Toezicht Kwaliteit Accountantscontrole & Verslaggeving bij de AFM, is sinds april 2015 voorzitter van deze wereldwijde organisatie.
IFIAR heeft momenteel nog geen eigen staf. De staf van IFIAR bestond tot en met april 2015 uit een aantal PCAOB’ers en AFM’ers, nu is de AFM verantwoordelijk. De doelstelling van mijn detachering was daarom zorg te dragen voor een goede overgang van de verantwoordelijkheden en taken vanuit de PCAOB naar de AFM. Omdat ons werk ook Nederland internationaal goed op de kaart zet heb ik mijn werkzaamheden uitgevoerd vanuit de Nederlandse ambassade in Washington DC. Voor drie dagen per week werkte ik vanuit de ambassade op locatie bij de PCAOB. En de overige twee dagen heb ik als attaché op de ambassade gewerkt.
Het werk van IFIAR
IFIAR staat voor een aantal uitdagingen. De externe omgeving verandert snel: het werk van de grote accountantskantoren wordt steeds meer internationaal uitgevoerd, op nationaal en regionaal niveau wordt er nieuwe wet- en regelgeving ontwikkeld en onze collega’s (toezichthouders en beleidsmakers zoals IOSCO, FSB, Basel Committee) zijn proactief aan de slag om de volgende financiële crisis te voorkomen. Om ook in de toekomst een rol van betekenis te blijven spelen is het dus zaak dat IFIAR zich aanpast aan haar omgeving en mee beweegt.
Smeltkroes van culturen
Als geboren en getogen Amsterdammer ben ik natuurlijk trots dat mijn stad 180 nationaliteiten telt. Gelijk na landing op Dulles Airport merk je dat Amerika ook een land van migranten is. Immers, het land is ooit gesticht door migranten. Het interessante van deze context is dat ik mij als ‘nieuwkomer’ gelijk thuis voel. De spontane houding van de Amerikanen speelt hier natuurlijk ook een rol.
Boterham met Goudse kaas
Waar ik in het begin nog even aan moest wennen zijn de cultuurverschillen op het werk. Ik heb ontdekt dat het typisch Nederlands is ‘gezellig’ rond 12 uur met zijn allen te lunchen. Bij de PCAOB hebben ze geen bedrijfsrestaurant, en als je al met collega’s wilt lunchen moet je vooraf een afspraak maken.
In de praktijk betekende dit dat ik meestal mijn thuis geprepareerde bruine boterhammen met Goudse kaas achter mijn PC verorberde. Omdat het Witte Huis op een paar minuten loopafstand is van de PCAOB, kon ik het als politicoloog vaak ook niet laten daar geregeld tijdens de lunch mijn boterham op te eten. Je krijgt dan letterlijk een inkijkje in de actuele geo-politieke en nationale ontwikkelingen.
Brede blik
Als ik terugkijk dan heeft de detachering mij veel goeds gebracht. Zowel qua professionele als qua persoonlijke ontwikkeling. Zo is mijn kijk op de wereld nog breder geworden, heb ik mijn diplomatieke vaardigheden verder kunnen ontwikkelen en heb ik mijn internationaal netwerk kunnen uitbreiden. De relatie tussen de AFM en de PCAOB is verder verstrekt. En we hebben een stevige relatie met de Nederlandse ambassade opgebouwd. Met andere woorden: een detachering in het buitenland is zeer aan te raden. Zowel voor mij persoonlijk als voor de internationale positie van de AFM.
