De eerste donderdagavond van de maand staat altijd in het teken van een sessie bij ons op kantoor! Elke maand organiseert een ander team deze avond, waarbij interessante onderwerpen of leuke activiteiten op het programma staan. Dit keer werd de avond een tikkeltje anders ingevuld: het was ouderavond!!
Ouderdag. Blijkbaar niet alleen een fenomeen dat thuis hoort op scholen; de donderdagavondsessie bij Young Colfield stond namelijk in het teken van een “YC Family Night”. Je ouders meenemen naar je werk, naar een plek waar je zelf nog druk bezig bent een goede indruk te maken. Dit bezorgde mij dezelfde spanning als de dag dat ze kwamen kijken bij mijn klas op de basisschool, misschien zelfs wel meer.
Wat begon als een enigszins rustige borrel met hier en daar wat ouders en een sfeertje van lichte ongemakkelijkheid, veranderde al snel in een volle ruimte met lekker eten en een hoop grappige momenten bij het ontmoeten van de ouders van de anderen. Ik loop kennelijk hetzelfde als mijn vader. Je merkt dan ineens hoe tof het is om te zien uit wat voor nest al je collega’s komen. Van Mario’s moeder met dezelfde Spaanse charmes, tot Liselotte’s moeder met hetzelfde sprankelende enthousiasme als ze zelf uitstraalt.
Al gauw na het eten werd iedereen meegenomen naar het auditorium voor een presentatie over de geschiedenis van Young Colfield, wat het bedrijf doet, en waar het voor staat. Blijven zitten en luisteren is niet in de stijl van Young Colfield, en al snel werden we de borrelruimte weer ingestuurd om daar vervolgens in groepjes onze “moedige doelen” op te schrijven en deze met elkaar te delen. Deze bucketlists waren niet alleen voor jezelf, maar ook wat je met je naasten graag zou willen doen. Een gesprek over je korte en lange termijn doelen is niet iets wat ik zelf vaak voer met mijn ouders, dit valt meestal niet binnen de lijntjes van “lekker casual kletsen in de keuken”. Erg waardevol om dan toch een keer de tijd te nemen om dit te delen met elkaar en met anderen waar je nou precies heen wilt in je leven, letterlijk en figuurlijk.
De trend van interactieve presentaties werd doorgezet; de volgende sessie ging vooral over hoe het nou is als trainee bij Young Colfield. Hiervoor werd een panel gevormd met trainees die vervolgens het doelwit waren voor allerlei vragen over hun ervaringen, waaronder ook de beschamende momentjes. Aangezien het publiek anoniem vragen kon vuren met hun mobieltje die dan vervolgens meteen op het scherm kwamen, bleven deze trainees niet gespaard.
Na een duidelijk beeld gekregen te hebben van Young Colfield als organisatie en hoe het is om bij ons een trainee te zijn, was er als afsluiter nog een rondleiding door het kantoor om het beeld compleet te maken. En uiteraard is er toen nog door geborreld tot de tap leeg en de koffiemelk op was.