Naast de kerntrajecten bij OchtendMensen, gefocust op projectmanagement, adviesvaardigheden en persoonlijk leiderschap, volg je als adviseur bij OchtendMensen ook leerateliers. Tijdens een leeratelier ga je aan de slag met een thema dat iedereen wel eens tegen komt in zijn of haar werk. In deze blog vertelt adviseur Noëlle van den Boom, die sinds februari 2018 bij OchtendMensen werkt, over het leeratelier “veerkracht en balans”.
Veerkracht en balans
Ik herinner me de avond voorafgaand aan het leeratelier ‘Veerkracht en balans’ nog goed. In de groeps-app van OchtendMensen die ik heb met een aantal collega’s gingen er veel vragen over en weer over de voorbereidingen: “Doen jullie al sportkleding aan? Moeten we boksen op blote voeten of op sportschoenen? Ik hoorde van collega’s dat dit leeratelier echt pittig gaat worden, hebben jullie er zin in? Zouden we echt veel gaan zweten?”.
Persoonlijk verhaal
Antwoorden op deze vragen werden op de ochtend van het leeratelier meteen duidelijk. Robin van Soolingen (Nederlands en Europees kampioen karate en bokstrainer) nodigde ons bij binnenkomst meteen weer uit rechtsomkeert te maken en ons eerst in een sportoutfit te hijsen, inclusief sportschoenen. Toen iedereen helemaal ready to go was, trapte Robin meteen af met een stevig persoonlijk verhaal. Een verhaal over hoe zijn drive, focus op winst en zijn ego hun weerslag hadden op zijn persoonlijke leven en hoe dit uiteindelijk leidde tot een burn-out. We werden door Robin gevraagd een leerdoel op te schrijven voor deze dag. Dit mocht iets zijn wat voor ons te maken had met veerkracht en balans, maar ook iets anders. Leren wat wijzelf wilden leren was het uitgangspunt.
Boksen bij OchtendMensen
Toen was het tijd om tot de echte actie over te gaan: boksen! Al blijkt je rechter bokshandschoen aan doen nog een hele kunst als je de linker al aan hebt. Dat kunstje eenmaal afgekeken van de meester, was het handschoenen aan en gaan. Robin leerde ons de basishoudingen en daarop volgde een “persoonlijke test”. Robin deelde iedereen wat klappen en duwtjes uit om onze persoonlijke “defense” te testen. Direct wist hij mij op mijn valkuil te wijzen: “Blijven ademhalen”. Oja… ademhalen. Precies de reactie die ik altijd heb als dingen spannend worden, als ik in de stress raak, of het even niet meer weet. Spanning vasthouden tussen mijn hoog opgetrokken schouders en een korte, oppervlakkige ademhaling. In deze oefening werd direct zichtbaar dat deze reactie niet de beste basis is voor het verdedigen van mijzelf.
Sparren met collega’s
“Blijven ademhalen” werd vervolgens mijn drill voor de rest van de ochtend. En ademhalen, dat was nodig! Het leeratelier waarvan ik vooraf dacht dat het om af en toe een slag of stoot zou gaan, ontwikkelde zich al snel in een boksring. Robin vroeg ons in verschillende rondes met elkaar te blijven sparren. Steeds met een andere collega en één ronde met hem. Op de vraag of we echt veel zouden gaan zweten hadden we daarna ook meteen een antwoord: nou en of!
Spiegel
Na iedere ronde sparren werden we gevraagd even afstand te nemen van onze sparringpartner en naar binnen te keren. Even te voelen en na te gaan wat we zelf deden als reactie op bewegingen van de ander. Ik voelde en zag hoe dit ook verschillend was per ronde en persoon met wie ik aan het sparren was. Zo kreeg ik als het ware een spiegel voorgehouden door mijn eigen gevoel en mijn eigen handelen tijdens het sparren. Ik ondervond dat mijn handelingen tijdens het sparren een uiting waren van wat er vanbinnen met mij gebeurde. Het gaf antwoorden op veel vragen. Wanneer durf ik ergens echt vol in te gaan en benut ik ten volste mijn eigen krachten? In bokstaal: wanneer verkoop ik zonder aarzelen die harde, rake slagen en stoten? Wanneer ben ik terughoudend en blijf ik mijzelf conformeren naar de positie waarin de ander mij plaatst? In bokstaal: wanneer laat ik iemand maar slagen en stoten uitdelen en ben ik alleen maar aan het incasseren?
Leren bij OchtendMensen
Ik heb al een aantal leerateliers gevolgd bij OchtendMensen. Van dit leeratelier heb ik tot nu toe het meest geleerd over mijzelf. Waarom? Ik heb gewerkt met mijzelf als spiegel voor mijn eigen handelen. Gewerkt aan mijn leerdoel vanuit mijn lichaam in plaats van mijn denkpatronen. Echt even stilgestaan en gevoeld wat er gebeurt. Dit is waardevol, omdat je anders nadenkt vanuit het vaste denkpatroon dat je hebt ontwikkeld. Wat je dingen heeft opgeleverd, want je houdt het in stand. We zijn geneigd en hebben onszelf aangeleerd om na te denken, waarbij luisteren naar ons lichaam en voelen nog weleens op de achtergrond wil verdwijnen. In ieder geval in mijn geval. Kunnen we dat eigenlijk nog wel? Echt voelen wat er gebeurt? En wat gebeurt er als je dat meer gaat doen? Zonder na te denken. Ik moedig je hierin graag aan: probeer het eens uit!
Voor mij zijn de leerateliers momenten waarin ik even inzoom en naar binnen keer: Wat gebeurt er bij mij persoonlijk? Hoe komt dit in mijn werk tot uiting? Waar loop ik tegenaan? En herken ik wat ik voel misschien van eerdere gebeurtenissen in mijn leven? In de leerateliers van OchtendMensen sta ik juist even stil om te werken aan mijn ontwikkeling en bewegingen die ik morgen wil maken.
Bekijk de inhousedag van OchtendMensen.
