Thuiswerktips van Lise-lotte – Young Colfield

Home sweet home krijgt nu toch even een hele nieuwe betekenis hè? Werken vanuit huis kan ik normaalgesproken wel van genieten. De rust van m’n eigen woonkamer, een lekkere lunch die ik uit de keuken tover en het gevoel van tijdswinst door gebrek aan reistijd. Die glans is er inmiddels wel af. Maar ook in deze nieuwe gekke situatie begin ik aardig m’n draai te vinden. Wat zijn we lekker veerkrachtig met z’n allen! Bij deze een paar tips of ideeën die misschien ook voor jou werken, en een afrader.

Eerst het laaghangend fruit, namelijk bloemen in huis halen (goed voor je humeur en de sierteeltsector) of je opa/oma bellen (kleine moeite, groot plezier). Of wél je video aanzetten tijdens een call (Houdt je bij de les). Maar ook met je huisgenoten spreken over de pauze en alledaagse kleren aantrekken (al is er niemand die ’t ziet).

Deze is wat gewaagder, maar echt de moeite waard. Namelijk ’s ochtends vroeg het huis uit. Het maakt me niet uit met welk been ik eruit stap, maar om 6:30 sta ik naast m’n bed. Nog voor 7:00 lopen mijn huisgenoot (tevens m’n zussie) en ik (hard) door de lege straten van Amsterdam. Ik word blij van de frisse lucht, een zonsopkomst die nooit hetzelfde is en de vele tekenen dat de lente zich van niks aantrekt. Zo heb ik in ieder geval elke dag één ding voor mezelf gedaan. Waardoor ik begin met (meestal) goeie zin aan het werken vanuit huis. Al is het alleen je eigen straat op en neer – buiten zijn geweest voor je achter je laptop kruipt is echt een aanrader. Het kan voor even buiten je comfortzone zijn, maar leer jezelf beter kennen door jezelf te wijzen op zelfinzicht. Zo geef je veel aspecten een nieuwe betekenis!

We hebben ook een lijstje gemaakt met ideeën voor in de koffiepauzes. Denk aan een potje Rummikub, een verjaardagskaart schrijven of een two-person silent disco (verrassend leuk). Dankzij YouTube hebben we onze graphic facilitation skills opgekrikt en de besteklade is voor het eerst in twee jaar onder handen genomen. Ook proberen we iedere woensdag een nieuw taartje van de banket bakker in onze straat uit. Tot nu toe staat de hazelnoot bombe bovenaan, maar die wordt mogelijk van de troon gestoten binnenkort. Helemaal als we ons deze week aan de citroen meringue gaan wagen (want sloffenbodem!). Ik heb in Bos en Lommer nog niemand ontdekt die ermee geholpen is als ik boodschappen langsbreng of de hond uit laat, maar dat zou ik graag doen. Dus bij deze ook meteen de oproep: weet jij iemand – let me know!

Wat niet te doen? Toen deze hele situatie net begon dacht ik dus tijd te hebben “voor ál die dingen waar ik nooit aan toe kom”. Dat bleek al snel een illusie. Werkdagen worden niet ineens korter en het weekend bestaat nog steeds uit twee dagen. Ik ben dus gestopt van mezelf te verlangen dat ik in Corona-tijd alle kookboeken doorwerk, een balkontuin heb aangelegd en vloeiend Grieks leer spreken. Een paar minuten per dag Duolingo is ook oké.

Take care!