Met de sleutel open ik de deur, roep ‘joehoew’ om te laten weten dat ik thuis ben, trek mijn schoenen uit, chillbroek aan en realiseer me dat ik een lekker werkdagje heb gehad. Het enige dat nog even concentratie vereist is het avondeten. Vandaag wordt het een frisse salade. De ingrediënten moeten nog gehaald worden, waarbij het belangrijkste – de dressing – niet vergeten mag worden. De dressing is belangrijk omdat je die over de gehele basis sprenkelt. Wanneer deze mislukt zal je hier bij elke hap van je salade aan herinnerd worden en is je doel, een lekkere maaltijd maken, niet behaald.
De creatie van een lekkere dressing is een kwestie van de juiste balans vinden tussen de verschillende ingrediënten. Wanneer de juiste balans gevonden is, heb je een mooi recept voor toekomstige salades die je gaat maken. Zo’n recept van een uitgebalanceerde dressing met verschillende componenten zou ik ook van mijzelf willen hebben. Om precies te zijn: een recept van de verschillende eigenschappen en competenties van mijzelf dat aansluit bij de wensen en behoeftes van de organisatie. Wanneer je hier de juiste verhouding tussen vindt, ben je in staat een opdracht te vervullen waarbij rekening wordt gehouden met de wensen van de ander terwijl je toch ook dicht bij jezelf blijft. Op deze wijze kun je een unieke toegevoegde waarde leveren.
Desalniettemin is voor mij het vinden van de juiste combinatie van ingrediënten voor die dressing niet altijd zo vanzelfsprekend. Je hebt namelijk rekening te houden met verschillende aspecten. Allereerst met de bestaande processen en overtuigingen in een organisatie die vaak diep geworteld zijn. Ten tweede werk je in een organisatie, in mijn geval het LUMC met 7.000 collega’s, waar veel verschillende mensen en dus ook veel verschillende wensen aanwezig zijn. Deze wil en moet je een plek geven. Af en toe gaat dit in tegen je eigen gevoel en is het zoeken naar een middenweg.
Naast deze twee bovengenoemde aspecten wil je uiteraard toch ook iets van jouzelf als persoon laten zien, en daarmee die unieke toegevoegde waarde leveren. Om dit laatste aspect vorm te geven, krijg ik op de vrijdagen bij YSE ruimte, rust, training en coaching. Deze cadeautjes gebruik ik om een manier te vinden waarop ik mijn werk in het LUMC zo goed mogelijk uit kan voeren met oog voor mijn eigen ideeën en behoeftes. De dressing die ik als Young Professional toevoeg, moet dus passen bij de bestaande organisatie. Op deze wijze wordt het een lekker en harmoniserend geheel met een vleugje eigenzinnigheid en kan daarmee het gewenste doel behaald worden.
Samenvattend is voor mij gebleken dat het vinden van de juiste balans tussen mijn eigen voorkeuren, werkwijze en mening en die van de organisatie bij elke opdracht tot nu toe de grootste uitdaging is. Ik hoop dan ook aan het einde van mijn traineeship een redelijk stabiel recept voor een dressing met een vleugje Marlie te hebben samengesteld welke naar wens enigszins aangepast kan worden teneinde een bepaald resultaat te behalen. Tot dusver zijn de gevonden ingrediënten: 800 gram zelfvertrouwen, twee flinke mespunten flexibiliteit en humor, een eetlepel luisterend vermogen, 500 gram lef om door te vragen, 400 gram respect voor de ander en eerlijkheid.
