Marjolijn de Haas
Trainee Retail Banking
Sinds 1 mei 2015
Tot voor kort wist ik twee dingen heel zeker: ik ga nooit bij een bank werken en ik ga nooit Duits leren. Drie keer raden… Na een berichtje van een ING recruiter ben ik begin vorig jaar toch maar eens gaan kijken bij een inhouselunch. Tegen mijn verwachting in was ik verkocht: een sector die flinke veranderingen doormaakt en een bedrijf dat hier actief mee bezig is, bring it on! En toen werkte ik ineens bij een bank. Tijdens mijn eerste rotatie ging ik op zoek naar een uitdagend project in het buitenland. Duitsland stond niet echt bovenaan mijn lijstje, want dat was wel erg dichtbij huis. Tot ik de kans kreeg om mee te werken aan de doorontwikkeling van de Duitse Mobiel Bankieren app. Als grote fan van de Nederlandse Mobiel Bankieren app kon ik dit niet aan me voorbij laten gaan. En dus ging ik Duits leren. Conclusie: zeg nooit ‘nooit’.
Tussen Kerst en Oud en Nieuw heb ik een stoomcursus Duits gedaan, zo een waarvan je doodmoe thuiskomt maar letterlijk elke dag de taal een stuk beter leert spreken. Na een paar dagen les vond ik Duits zelfs semi-mooi. Maar toch was het een gek idee om mijn koffers te pakken en te bedenken dat ik me met die paar woorden Duits moest gaan redden. Eenmaal aangekomen in Frankfurt kon ik de taal meteen in de praktijk brengen met de taxichauffeur die me naar mijn appartement bracht, dat hielp me over de eerste drempel heen. Mijn eerste werkdag vond ik alsnog spannend omdat mijn Product Owner er tijdens mijn eerste week niet zou zijn en de developers in Nürnberg werken. Kon ik hun (IT-)taal wel spreken, en dat via een video conference?
Die eerste week heb ik overleefd en vanaf dag één spreekt iedereen Duits met me, waardoor ik het steeds beter leer. Frankfurt is een hele leuke stad die wel wat weg heeft van Rotterdam met al zijn leuke restaurantjes en mix van oud en nieuw. Wel loop ik tegen een paar cultuurverschillen aan: sowieso die ‘Pünktlichkeit’ waar we in Nederland graag grapjes over maken, maar ook dat iemand hier bloedserieus kan zeggen dat je powerpoint ‘supergeil’ is. Anderzijds heb je de lunch. De spontane uitroep ‘Wie gaat er mee lunchen?’ zoals je in Nederland hoort, bestaat hier niet. Hier maak je voor je lunch altijd een afspraak. Het eten is echt fantastisch. Voor €3,50 heb je een salade, heerlijk hoofdgerecht (variërend van Thaise curry tot schnitzel met aardappeltjes) en toetje. Daar wen je snel aan! Het zorgde bij mij ook voor een omgekeerde cultuurshock. Een paar weken geleden ging ik met mijn Product Owner naar Amsterdam voor een meeting. Toen we gingen lunchen, schaamde ik me toch wel een beetje tegenover haar voor het saaie en dure broodje kaas.
Al met al bevalt het me hier heel goed en leer ik veel. Het is supergaaf om me op het snijvlak van business en IT te begeven. En het Duits? Aan naamvallen heb ik me tot nu toe nog niet gewaagd maar vanaf deze week neem ik weer les dus wie weet… Tschüss!
‘Dein powerpoint ist wirklich supergeil’
Over Marjolijn
Marjolijn studeerde International Business Administration aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ze deed een tussenjaar waarin ze onder meer de Erasmus Recruitment Days organiseerde. Vervolgens begon ze aan haar Master Strategic Management en een bestuursjaar bij de Marketing Association EUR. Omdat ze daarna niet precies wist wat ze wilde, ging ze eerst reizen. Tijdens een rondreis door Uruguay werd ze benaderd door ING voor het Retail Banking traineeship. Inmiddels werkt Marjolijn in Frankfurt mee aan de doorontwikkeling van de Duitse Mobiel Bankieren app.
Marjolijn houdt van slenteren door Rotterdam, alles wat met interieurdesign te maken heeft, uit eten gaan en wijntjes drinken met vrienden, spullen verkopen op Marktplaats, moderne kunst en ze gaat graag op reis.
